Stonehenge wybudowali ówcześni mieszkańcy rejonów współczesnej Turcji. Przełomowe wyniki badań opublikowano na łamach magazynu Nature Ecology & Evolution. Ludność ta zaczęła przybywać na Wyspy ok. 7 tys. lat p.n.e., tj. 4 tys. lat przed powstaniem pierwszego kręgu neolitycznych głazów w zachodniej Anglii.
"Uczeni zbadali materiał genetyczny człowieka wczesnego neolitu, który zamieszkiwał obszar Wysp Brytyjskich z dostępnymi próbkami osobników, którzy pochodzili z terenów ówczesnej Europy i Azji. Doszli do wniosku, że przodkowie budowniczych Stonehenge wywodzili się z Anatolii - to obszar dzisiejszej Turcji" – podaje portal rmf24.pl. Naukowcy odtworzyli trasę migracji. Z wyspy na wyspę poruszali się po Morzu Egejskim, później dotarli do półwyspu Iberyjskiego przez Morze Śródziemne, a stamtąd na Wyspy Brytyjskie. Ostatni etap mogli pokonać drogą lądową lub morską.
W ten sposób szukano nowych terenów łownych; wówczas zaczęło rozwijać się prarolnictwo o rybołóstwo. "Grupa, która wyruszyła z Anatolii, podzieliła się po pewnym czasie na dwa mniejsze trzony. Ci, którzy nie ruszyli w kierunku Półwyspu Iberyjskiego, zapuścili się w głąb kontynentu wzdłuż Dunaju stopniowo zaludniając centralną Europę. Istniejące próbki DNA wczesnych mieszkańców współczesnej Wielkiej Brytanii bardzo przypominają w składzie materiał genetyczny ludzi z terenów dzisiejszej Hiszpanii i Portugalii. Co ciekawe, przodkowie budowniczych Stonehenge prawdopodobnie zaludnili Wyspę nie od strony kanału La Manche, lecz lądując na wybrzeżach walijskich" – wskazuje rmf24.pl za "Nature Ecology & Evolution".
Po rozbicie się na dwa obozy, materiały genetyczne ludzi wczesnego neolitu się nie mieszały. – Obie grupy stopniowo adaptowały się do nowych warunków klimatycznych, jednocześnie modyfikując swe zdolności uprawne w zależności od wymogów terenowych południowej, centralnej i północnej Europy – wskazuje Mark Thomas z Uniwersytetu w Londynie.
