Pełna treść listu:   Drodzy Rolnicy, Mieszkańcy Wsi Polskiej! Panie i Panowie!   Doroczne uroczystości dożynkowe to czas radości ze wspaniałych owoców pracy rąk ludzkich i dziękczynienia Opatrzności za nasz chleb powszedni. Z okazji święta plonów składam polskim rolnikom wyrazy głębokiego szacunku i wdzięczności za całoroczny, codzienny trud. Jako Prezydent Rzeczypospolitej chcę podkreślić znaczenie rolnictwa dla gospodarki narodowej oraz bezpieczeństwa naszego państwa i społeczeństwa. Pragnę też uhonorować wielkie zasługi – historyczne i współczesne – mieszkańców wsi dla naszej Ojczyzny i wszystkich rodaków. Dlatego podjąłem decyzję o objęciu Patronatu Narodowego nad uroczystościami dożynkowymi w całym kraju.   „Żywią i bronią” – dewiza umieszczona na sztandarze kosynierów krakowskich 222 lata temu, podczas insurekcji kościuszkowskiej, to po dziś dzień najcelniejszy opis tej ogromnie ważnej roli, jaką odgrywają rolnicy w życiu narodu polskiego. Praca mieszkańców wsi ma żywotne znaczenie dla pomyślności wszystkich Polaków. Wierność rodzimej tradycji i tożsamości decyduje zaś o sile i spoistości naszej wspólnoty. Dlatego dobro wsi leży w interesie całego społeczeństwa, a dbałość o zapewnienie właściwych warunków dla rozwoju obszarów wiejskich należy do głównych zadań władz Rzeczypospolitej.   Żywność to podstawowy produkt strategiczny. Zaspokajając niezbywalne potrzeby człowieka, pozwala w spokoju planować i realizować działania konieczne dla budowania dobrobytu w innych dziedzinach życia społecznego. Dysponowanie żywnością własnej, krajowej produkcji zapewnia stabilne podstawy ekonomiczne i wzmacnia suwerenność państwa.   Sytuacja Polski jest pod tym względem bardzo dobra. Osiągnięcia w sferze rolnictwa gwarantują nam całkowitą niezależność. Dzięki wysokiemu udziałowi gospodarstw rodzinnych oraz twórczemu wykorzystaniu tradycyjnych metod produkcji i receptur polska żywność słynie z dobrej jakości i cieszy się uznaniem w kraju i za granicą. Produkcja rolna nie tylko pokrywa zapotrzebowanie na rynku krajowym, ale umożliwia też eksport nadwyżek i osiąganie znacznych zysków w handlu zagranicznym. Popularność wielu produktów, zwłaszcza regionalnych i ekologicznych, czyni nasze rolnictwo znakomitą marką i wizytówką Polski w świecie.   Wszystkie te niewątpliwe sukcesy są zasługą polskich rolników. To Państwa zaradność i przedsiębiorczość sprawiły, że polska wieś znakomicie wykorzystała tę olbrzymią szansę na rozwój, jaka otworzyła się w związku z akcesją naszego kraju do Unii Europejskiej. Dzięki temu od lat stopniowo i systematycznie wzrasta zamożność i poziom wykształcenia rolników, a przede wszystkim satysfakcja z własnej pracy, życia i dokonań. Polska wieś staje się coraz atrakcyjniejszym miejscem zamieszkania. Rolnicy powszechnie korzystają z nowoczesnych technologii produkcyjnych i informacyjnych, a zarazem należą do najaktywniejszych środowisk społecznych, poprzez współpracę i żywe wzajemne relacje pomnażając kapitał ludzki i społeczny Polski.   Polska wieś jest dowodem na to, że intensywna modernizacja nie stanowi zagrożenia dla tradycji. Przemiany gospodarcze nie osłabiły religijności rolników ani serdecznej troski o ziemię i przyrodę ojczystą. Dzisiejsza wieś nadal pozostaje ostoją polskiego stylu życia. Rolnicy wiernie kultywują wartości chrześcijańskie, które nasz naród przyjął przed 1050 laty, wraz z chrztem księcia Mieszka I. Mieszkańcy wsi wysoko cenią swobodę i samodzielność, dobrze pamiętając czasy, gdy reżim komunistyczny próbował ich zniewolić.   Powojenny opór wobec kolektywizacji to jedna z najważniejszych kart w historii najnowszej Polski. Skuteczna obrona indywidualnych gospodarstw rolnych była pierwszym zwycięstwem na drodze Polaków do wolności. Wieś, która dawała oparcie dwóm konspiracjom zbrojnym, podczas okupacji niemieckiej i powstania antykomunistycznego, stanęła także na czele pokojowej rewolucji „Solidarności”. Przypomniała o tym niedawna 35. rocznica porozumień rzeszowsko-ustrzyckich z lutego 1981 roku, które umożliwiły powstanie NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność” i były ważnym krokiem na drodze do niepodległej i praworządnej Rzeczypospolitej. Determinacja strajkujących zmusiła wówczas reżim do znacznych ustępstw: zagwarantowania „nienaruszalności chłopskiej własności” i uznania znaczenia rolnictwa indywidualnego dla gospodarki narodowej. Jednocześnie to rolnicy jako pierwsi podnieśli wtedy potrzebę odbudowy autentycznego samorządu i przywrócenia pełnej swobody życia religijnego.   Uważam, że wkład mieszkańców wsi w walkę o wolność wszystkich Polaków zasługuje na pełniejsze niż dotychczas docenienie i uhonorowanie. Rolnicy położyli wielkie zasługi dla odzyskania suwerenności przez naszą Ojczyznę. Za to polskiej wsi należy się cześć i pamięć. Przede wszystkim zaś wolna Polska ma obowiązek troskliwie dbać o rodzime rolnictwo.   Władze Rzeczypospolitej spieszą z pomocą rolnikom poszkodowanym przez katastrofy naturalne, ale muszą też reagować na gwałtowne zmiany sytuacji rynkowej. Znaczenie wsi dla bezpieczeństwa i dobrobytu wszystkich Polaków dzisiaj i jutro wymaga, by państwo przeciwdziałało zjawiskom, które mogłyby zachwiać kondycją rolnictwa. Polska nie może zdać się w tej kwestii wyłącznie na mechanizmy Wspólnej Polityki Rolnej. Rządzący powinni aktywnie zabiegać o jak najlepsze warunki dla krajowej produkcji żywności. Sprawiedliwość domaga się także, by rozwój naszego kraju stał się bardziej równomierny i zrównoważony. Zapewniam, że będę wspierał inicjatywy zmierzające do realizacji tych strategicznych celów.   Drodzy Rodacy, Szanowni Państwo!   Mieszkańcy wsi od wieków współtworzą fundamenty siły i dostatku Rzeczypospolitej. Polscy rolnicy są ostoją tradycji narodowej, a swoim wysiłkiem przyczyniają się do budowania pomyślności całej naszej wspólnoty. I za to w imieniu wszystkich rodaków z serca dzisiaj dziękuję. Życzę też każdemu z nas, Polaków, abyśmy razem potrafili coraz skuteczniej umacniać narodową jedność i wzajemną solidarność, które są podstawą dobrej teraźniejszości i przyszłości naszej Ojczyzny. Szczęść Boże!

prezydent.pl