Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej
Dwa dni - 12 i 13 lipca 1943 trwała krwawa pacyfikacja wsi Michniów w woj. świętokrzyskim, której dokonali niemieccy okupanci. Położony w pobliżu Suchedniowa Michniów stał się symbolem 817 spacyfikowanych wsi polskich – jest nazywany Golgotą wsi polskiej.
Na fasadzie Pałacu Prezydenckiego w Warszawie wyświetlona została okolicznościowa iluminacja z okazji Dnia Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej.
Obchodzony 12 lipca Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej został ustanowiony przez Sejm 29 września 2017 r. Upamiętnia, jak głosi uzasadnienie, mieszkańców polskich wsi „za ich patriotyczną postawę w czasie II wojny światowej – za pomoc udzielaną uciekinierom, osobom ukrywającym się przed prześladowaniami i wysiedlanym, walkę w oddziałach partyzanckich, za żywienie mieszkańców miast i żołnierzy podziemnego państwa polskiego”.
Data obchodów jest symboliczna i nawiązuje do pacyfikacji wsi Michniów w województwie świętokrzyskim, której dokonali niemieccy okupanci. Położony w pobliżu Suchedniowa Michniów stał się symbolem 817 spacyfikowanych wsi polskich – jest nazywany Golgotą wsi polskiej. 12 lipca 1943 r. Niemcy rozpoczęli dwudniową pacyfikację Michniowa – wsi położonej w lasach, której mieszkańcy sprzyjali partyzantom Armii Krajowej, zgrupowanym pod dowództwem por. Jana Piwnika „Ponurego” na pobliskim Wykusie.
Najmłodszą ofiarą michniowskiej zbrodni był Stefan Dąbrowa – miał dziewięć dni, gdy został wrzucony do płonącego domu. Wieś zrównano z ziemią. W czasie pacyfikacji lub w związku z nią zamordowano 204 osoby: 102 mężczyzn, 54 kobiety i 48 dzieci. Wiadomo, że liczba ofiar zbrodni może być większa, gdyż losy lokatorów, służby, osób czasowo przebywających we wsi nie są znane.
