Kornel nigdy nie zaprzestał dążenia do solidaryzmu społecznego, jak to nazwał na początku swojej drogi. Zakładał, że nie będzie to droga łatwa. On widział w ludziach samo dobro. Nie dostrzegał zła. Ważniejsze dla niego były zasady, nie polityka. Kierował się przyjętymi zasadami, takimi jak sprawiedliwość, solidarność, wiara – rozpoczął Kołodziej.

Wskazał, że śp. Kornel Morawiecki był wizjonerem. – Kiedy mówił o niepodległości, o potrzebie walki o Polskę, wydawało się to dla ludzi rzeczą wręcz nieosiągalną. Gdzieś w sferze marzeń, nie wiadomo czy możliwych do zrealizowania. Okazało się, że miał rację. To nas do Kornela przyciągało – przyznał bliski współpracownik marszałka seniora.

CZYTAJ WIĘCEJ: Gołębiowski o nagrodzie "Drzwi do Wolności" dla śp. Kornela Morawieckiego. "On je dla nas wyłamał"

Dodał, że „ciągle dążył do zjednoczenia ludzi i doprowadzenia do solidarności”. – Marzyła mu się idealna Polska sprawiedliwa. Kornel stawiał poprzeczkę bardzo wysoko. Wierzył w to wszystko. Potrafił nas tym zarażać, innych ludzi skupiających się wokół niego – uzupełnił.

Dorobek niedoceniony

Kołodziej podkreślił, że „w latach ’90, był mocno niedostrzegany, niedoceniany”. – Nie potrafiliśmy jako społeczeństwo docenić tych wartości, tego co głosił. Jego założenia, które były założeniami Solidarności Walczącej, odrzucenia komunizmu i całego systemu zniewolenia wszystkich narodów, które były wtedy podległe bolszewickiej dyktaturze, był to warunek determinujący odzyskanie przez Polskę niepodległości. W tym wykraczał poza granice Polski. Nie tylko w teorii, ale też w działaniu Solidarności Walczącej – ocenił.

CZYTAJ WIĘCEJ: Porwich we wzruszającym wyznaniu o śp. Kornelu Morawieckim. Odczytał spuściznę marszałka dla młodych na naszej antenie!

W podsumowaniu powiedział, że „Solidarność Walcząca była jedyną organizacją, do której struktur nie zdołała dostać się żadna służba czy agentura”.

Kornel Morawiecki urodził się w 1941 roku w Warszawie. Polski polityk i fizyk, założyciel i przewodniczący "Solidarności Walczącej", organizacji walczącej o odzyskanie niepodległości.

W buncie studentów Marzec ‘68 sprzeciwił się ówczesnej władzy. Współpracował z opozycją demokratyczną we Wrocławiu, pełnił rolę redaktora drugoobiegowego "Biuletynu Dolnośląskiego". Po 1980 roku był działaczem "Solidarności" we Wrocławiu, po wybuchu stanu wojennego działał w ukryciu.

Na czele "Solidarności Walczącej" stanął w 1982 roku. Organizacja stałą się jedną z najbardziej zakonspirowanych. Wydawała w podziemiu około 100 tytułów gazet i czasopism, organizowała audycje radiowe i manifestacje.

Ukrywał się najdłużej spośród wszystkich działaczy - aresztowano go dopiero w listopadzie 1987 roku i zmuszono do wyjazdu za granicę. Po kilku miesiącach potajemnie wrócił do kraju. Krytykował rozmowy Okrągłego Stołu, wzywał do bojkotu kontraktowych wyborów 4 czerwca 1989.

Po 1990 roku stanął na czele Partii Wolności, krytykującej brak rozliczeń z komunizmem czy braku lustracji.

W 2010 roku startował w wyborach prezydenckich, w 2015 roku został posłem, kandydując z list Kukiz'15. W 2016 roku odszedł z formacji i założył ugrupowanie Wolni i Solidarni.

27 września 2019 roku odznaczony Orderem Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej i państwowej.

W wyborach parlamentarnych w 2019 roku był kandydatem PiS w wyborach do Senatu z okręgu podlaskiego.