„Jej niezrównany sopran liryczny o urzekającej barwie oraz dramatycznych możliwościach zachwycał zarówno słuchaczy sal koncertowych, jak i publiczność teatrów operowych całego świata: Nowego Jorku, Paryża, Monachium, Londynu, Mediolanu” – napisali w mediach społecznościowych przedstawiciele Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Teresa Żylis-Gara po II wojnie światowej razem z rodziną przeprowadziła się do Łodzi, gdzie uczyła się śpiewu, a od 1952 r. studiowała w WSM u Olgi Olginy.
W 1956 r. zadebiutowała w Operze Krakowskiej jako Halka w Halce Stanisława Moniuszki. Następnie śpiewała w teatrach operowych w Oberhausen, Dortmundzie i Düsseldorfie. Przełomem w jej karierze były występy w Paryżu w 1966 r. oraz na Festiwalu Mozartowskim w Salzburgu w 1968 r.
W 1968 występowała w londyńskiej Covent Garden, w 1969 została zaangażowana do nowojorskiej Metropolitan Opera, a w 1976 do mediolańskiej La Scali. Od 1980 r. mieszkała w Monako.
Została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
