Żołnierze Wyklęci

Są bohaterami antykomunistycznego podziemia, którzy z bronią w ręku oraz na inne sposoby przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu. Mieli odwagę upomnieć się o prawo Polaków do samostanowienia i urzeczywistniania demokratycznych dążeń społeczeństwa.

Dziesięciolecia komunistycznej propagandy zatarły pamięć o bohaterach w świadomości współczesnych Polaków. Przygotowany przez Oddział IPN w Krakowie spot wideo to rodzaj reklamy społecznej. Prosta forma przekazu filmowego, kierowanego przede wszystkim do młodszego pokolenia. Przypominamy dzielnych ludzi i ich tragiczne losy, mówimy prawdę o tamtych czasach.

Szacuje się, że w latach 1944-1956 w szeregach tzw. drugiej konspiracji niepodległościowej uczestniczyło 120-180 tys. osób, przede wszystkim byłych żołnierzy Armii Krajowej, wspieranych przez kolejne tysiące pomagających im Polaków. Mimo że większość działających w kraju oddziałów partyzanckich została przez bezpiekę i ludowe wojsko zlikwidowana już pod koniec lat 40. XX wieku, niektórzy Żołnierze Wyklęci prowadzili walkę jeszcze w następnych dekadach, a ostatniego – Józefa Franczaka, ps. „Laluś”, „Lalek” – zabito dopiero w 1963 r.

Zakłamywanie i odkłamywanie

Przez dziesięciolecia komunistyczna władza starała się dyskredytować w oczach społeczeństwach działania patriotów, nazywając ich „zaplutymi karłami reakcji”, „zdrajcami”, „bandytami”, „mordercami”. W ten właśnie sposób stali się wyklętymi przez oficjalną propagandę.

W 2011 r. Sejm ustanowił w dniu 1 marca święto państwowe – Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. 60 lat wcześniej, 1 marca 1951 r., wykonano wyroki śmierci na ppłk. Łukaszu Cieplińskim i sześciu jego towarzyszach (Józefie Batorym, Karolu Chmielu, Mieczysławie Kawalcu, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju oraz Józefie Rzepce) z IV Zarządu Głównego Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.