By tak się stało potrzebna była długoletnia praca. Przypominamy ją, na przykładzie uniezależnienia się od rosyjskiego gazu, poniżej:

2006 rok
3 stycznia została przyjęta uchwała Rady Ministrów zobowiązująca do budowy gazoportu na polskim wybrzeżu. Stało się to z inicjatywy Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, który w rozwijającym się rynku LNG dostrzegł szansę na uniezależnienie się Polski od rosyjskiego surowca i patronował idei powstania terminala importowego w Świnoujściu, który później został nazwany jego imieniem. Kilkanaście tygodni później powołano Zespół ds. Polityki Bezpieczeństwa Energetycznego.

2007 rok
W czerwcu ogłoszono przetarg na projekt terminala LNG. Niedługo później projekt stanął w miejscu. Budowę gazoportu rozpoczęto dopiero w 2010 roku. Ostatecznie został on uruchomiony z ponad rocznym opóźnieniem.

2015 rok
Prawie 90 proc. gazu importowanego przez PGNiG stanowił surowiec rosyjski dostarczany przez Gazprom.

2016 roku
17 czerwca do terminalu LNG im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego przypłynął pierwszy statek z komercyjnymi dostawami skroplonego gazu ziemnego.

2022 rok
W ujęciu rocznym – już tylko ok. 20 proc. surowca pochodziło ze Wschodu. Odejście od importu rosyjskiego paliwa miało miejsce w szczególnych okolicznościach rosyjskiej agresji na Ukrainę i manipulacji rynkowych Gazpromu – największego dostawcy gazu do UE – który po raz kolejny uciekł się do szantażu i ograniczając dostawy gazu, chciał zmusić kraje Europy do uległości i nieudzielenia pomocy walczącej Ukrainie.

Polska nie ugięła się przed tym szantażem i odmówiła płatności za gaz w rublach (konieczność płatności w rublach, wbrew postanowieniom kontraktowym i europejskim sankcjom, chciał wymusić Kreml, po odcięciu Rosji od międzynarodowych systemów rozliczeń bankowych). W konsekwencji, w pod koniec kwietnia 2022 r. Gazprom zaprzestał całkowicie dostaw gazu do naszego kraju.

2023 rok
Polska jest wolna od rosyjskiego gazu!