- Amazonia zajmująca około 5,5 mln km kwadratowych, jest największym lasem tropikalnym na Ziemi. Oprócz redukcji zanieczyszczenia powietrza i regulacji światowych obiegów tlenowych i węglowych, jest też oazą dla wielu lokalnych unikatowych gatunków roślin i zwierząt. Niestety, stoi na krawędzi wielkiego kryzysu „za który wszyscy jesteśmy odpowiedzialni” - uważa Robert Walker, profesor geografii z University of Florida.

Twierdzi również, że w ciągu następnych kilku dziesięcioleci Amazonia przekształci się z gęstego, wilgotnego lasu w otwartą sawannę, zdominowaną przez łatwopalne trawy i krzewy. 

Ponadto uzależnienie lokalnej ludności od Amazonki jako źródła wody oznaczać będzie, że „rozmiary katastrofy będą gorsze niż dotychczas sobie wyobrażano” - stwierdza profesor. 

Zdaniem naukowca punkt krytyczny zostanie osiągnięty już za 44 lata, czyli w roku 2064. Wówczas – mówi Walker – ekstremalne susze staną się zbyt częste i długotrwałe, aby amazońskie lasy były w stanie się po nich całkowicie zregenerować. 

- Wątpliwe jest, aby lasy amazońskie pozostały odporne na zmiany hydroklimatu regionalnego. Największy niepokój budzi nasilenie śmiertelności drzew spowodowanej suszą, wynikającej z synergii pożarów, wylesiania i wycinki. Rozwój Amazonii przebiega obecnie na kursie kolizyjnym nie tylko z interesami ochrony przyrody, ale także z dobrobytem tych samych ludzi, którym ma przynosić korzyści - pisze Walker w artykule opublikowanym w czasopiśmie Environment. 

– W rzeczywistości południowa Amazonia może się spodziewać, że punkt krytyczny osiągnie punkt krytyczny przed 2064 r. przy obecnym tempie wydłużania się pory suchej. Do tego czasu cykl powrotny suszy spadnie poniżej czasu potrzebnego na odbudowę baldachimu lasu, po czym zalesiony krajobraz, ogołocony przez ogień, zostanie trwale zaatakowany przez łatwopalne trawy i krzewy – twierdzi naukowiec.