Trybunał Konstytucyjny uznał, że jeden z przepisów Kodeksu karnego, dotyczący kary łącznej, jest niezgodny z ustawą zasadniczą. Chodzi o artykuł 86 paragraf 4 różnicujący sytuację osób, wobec których zastosowanie miała już wcześniej instytucja kary łącznej, od sprawców, co do których ta instytucja zastosowania nie miała.
Przepis umożliwia w stosunku do osób, wobec których zastosowano już karę łączną, podwyższenie jej dolnej granicy, a także orzeczenie kary surowszej, czyli 25 lat więzienia.
W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, jak mówiła sędzia sprawozdawca Małgorzata Pyziak-Szafnicka, kryterium różnicowania sprawców trudno uznać za proporcjonalne, co ostatecznie rozstrzyga o uznaniu tego kryterium za konstytucyjnie niedopuszczalne.
– Uzależnienie rodzaju kary orzekanej w wyroku łącznym, a także uzależnienie jej dolnej granicy od przypadkowej okoliczności, jaką jest wcześniejsze orzeczenie kary łącznej, nie tylko nie służy przyspieszeniu i uproszczeniu jej wymiaru, ale ponadto jest nieproporcjonalne i może prowadzić do orzekania kar surowszych, niżby to było dopuszczalne w sytuacji wymierzania wielokrotnemu sprawcy pierwszej kary łącznej. Trybunał nie znalazł argumentów uzasadniających zróżnicowanie sytuacji sprawców, jakie wynika z treści kwestionowanego przepisu – tłumaczy sędzia TK Małgorzata Pyziak-Szafnicka.
Z wnioskiem o zbadanie zgodności z konstytucją tego artykułu zwrócił się do Trybunału Rzecznik Praw Obywatelskich. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego jest ostateczny.
