O tym niepokojącym zjawisku dyskutowali eksperci podczas debaty pt. „Jak skutecznie i bezpiecznie przeciwdziałać rosnącej zachorowalności na krztusiec?” zorganizowanej przez „Gazetę Polską”.

– Lobbujemy za mądrością, nauką, zdrowym rozsądkiem – przekonywali lekarze zaproszeni na debatę.

Dr hab. Ernest Kuchar, specjalista chorób zakaźnych i pediatrii, kierownik Kliniki Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym WUM, zaznaczył na wstępie, że krztusiec to bardzo groźna choroba. – Jeden chory może zarazić od 17 do 19 osób – przestrzegł.


Dr Iwona Paradowska-Stankiewicz, konsultant krajowy ds. epidemiologii z Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, zwróciła uwagę, że kiedyś krztusiec był uważany wyłącznie za chorobę wieku dziecięcego. – Teraz już wiemy, że na krztusiec mogą zachorować wszyscy – powiedziała. Opinię tę potwierdził uczestniczący w debacie pediatra Łukasz Durajski, autor bloga Doktorekradzi.pl – W swojej praktyce lekarskiej spotykam się z przypadkami krztuśca nie tylko u dzieci, ale i u osób dorosłych – stwierdził.

Według dr. Michała Sutkowskiego, specjalisty medycyny rodzinnej, z przypadkami krztuśca spotykamy się dużo częściej, niż nam się wydaje.

– Szacuje się, że ok. 25 proc. przypadków przewlekłego, trwającego ­dwa–trzy tygodnie kaszlu, to właśnie krztusiec – podkreślił.

Przypomniał, że jeszcze w latach 60. XX w. notowano w Polsce ok. 96 tys. przypadków krztuśca. Potem dzięki szczepieniom pełnokomórkowym chorobę tę ograniczono w latach 80. do kilkuset przypadków.

– Ale od blisko 20 lat zauważono wzrost zachorowań na krztusiec do 4–6 tys. przypadków. Podobne zjawisko zaobserwowano w krajach zachodnich – zaznaczył dr Sutkowski.

Z multidyscyplinarnych badań wynika, że przyczyn nawrotu krztuśca jest kilka. Pierwsza to spadek wyszczepialności dzieci wywołany działaniami ruchów antyszczepionkowych. Kolejny to pojawienie się w obiegu nowych szczepów bakterii, wymykających się ochronnemu działaniu szczepionek. Trzeci powód to wprowadzenie jako szczepień podstawowych w wielu krajach tzw. szczepień bezkomórkowych, zawierających nie całą komórkę bakteryjną, lecz od jednego do pięciu wybranych antygenów pałeczki krztuśca, po których czas wytworzonej ochrony jest krótszy.

Eksperci są zgodni, że jedyną profilaktyką są szczepienia. Ponieważ na krztusiec można w ciągu życia chorować kilkukrotnie, powinniśmy się szczepić co 10 lat. Dr Paradowska-Stankiewicz uważa, że osoby zaszczepione dają ochronę tym, którzy są najbardziej narażeni na zakażenie. Małe dziecko mogą zarazić rodzice, dziadkowie, ciocie i wujkowie, dlatego wszyscy powinni się szczepić. – Jeśli większość jest zaszczepiona, spada prawdopodobieństwo zetknięcia się z osobą chorą – podkreśla prof. Zieliński.

Profilaktyka oparta jest na kalendarzu szczepień, obejmującym szczepienia obowiązkowe oraz zalecane. – W ramach tych obowiązkowych mamy już sześć dawek szczepionki zawierającej komponent krztuścowy. Pierwsze cztery mogą być realizowane za pomocą darmowych szczepionek pełnokomórkowych i stosowane są od drugiego miesiąca życia do wieku dwóch lat. Kolejna dawka podawana jest przed pójściem dziecka do szkoły, a następna przypominająca stosowana jest w wieku 14 lat. Istnieje jeszcze możliwość zastosowania dawki przypominającej w 19. roku życia – wyjaśnia dr Paradowska-Stankiewicz 

 Czytaj więcej w dzisiejszej "Gazecie Polskiej Codziennie".

Serdecznie polecamy poniedziałkowe wydanie "Codziennej".https://t.co/1HYRtWiDJA #GPC #Codzienna #KlubyGP @KlubyGP pic.twitter.com/VP5cDgtcea

— GP Codziennie (@GPCodziennie) 23 września 2018