"Pora świętować!"

Muzeum Powstania Warszawskiego zachęca internautów do uczestnictwa w wirtualnym przyjęciu urodzinowym z okazji 100. urodzin Danuty Szaflarskiej pod hasłem "Pora świętować!", nawiązującym do znanego filmu z jej udziałem.

– To niezwykłe, kiedy tak wspaniała, nadal czynna zawodowo aktorka świętuje 100-lecie urodzin. Postanowiliśmy ją uhonorować także by przypomnieć, że brała udział w powstaniu warszawskim, obok innych znanych aktorek takich jak Irena Kwiatkowska czy Alina Janowska – opowiadał dyrektor Muzeum Jan Ołdakowski.

Jak dodał, Danuta Szaflarska była łączniczką, brała również udział w różnego typu wydarzeniach artystycznych organizowanych wówczas. – Z jej urodzinami wiąże się także nietypowa historia, ponieważ ma ona dwie daty tego święta. Pierwszą faktyczną, przypadającą dzisiaj i drugą oficjalną - 20 lutego, która jest spowodowana omyłkowym wpisem w dokumentach – zaznaczył dyrektor.

Jak dodał, dlatego Muzeum postanowiło cały okres pomiędzy tymi datami przeznaczyć na świętowanie urodzin artystki.

– Wybraliśmy formę dostępną dla osób z całego kraju, a nawet z zagranicy. Można na różne sposoby złożyć jej życzenia lub ofiarować wirtualny prezent. Czekamy na naszym profilu na Facebooku, gdzie można te życzenia złożyć w tradycyjnej formie lub przygotować coś od siebie - filmik, zdjęcie czy piosenkę. Zachęcamy internautów, by błysnęli własnym pomysłem, czymś miłym, lekkim, dowcipnym, co będzie sympatyczne dla artystki, której przekażemy wszystkie życzenia i prezenty – podkreślił Ołdakowski.

Między 6 a 20 lutego Muzeum zaprezentuje także na swoim profilu wyjątkowe materiały dotyczące życia i twórczości Danuty Szaflarskiej m.in. niepublikowane wcześniej fragmenty wywiadu o jej udziale w powstaniu i konspiracji. Przybliży także sylwetki znanych artystów, którzy współpracowali z nią w konspiracyjnych teatrach. Na internautów będą także czekać inne niespodzianki związane z jubileuszem.

Danuta Szaflarska

Danuta Szaflarska urodziła się w 1915 r. we wsi Kosarzyska koło Piwnicznej. Zadebiutowała rolą Michasia w "Horsztyńskim" Juliusza Słowackiego w amatorskim teatrze w Nowym Sączu, zaproszona do spektaklu przez Bolesława Barbackiego.

W latach 30. rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie, jednak ze względu na ciężką chorobę musiała je przerwać. Za namową bliskich przeniosła się do stolicy, gdzie w 1939 r. ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej (PIST) Aleksandra Zelwerowicza. Zaraz po studiach rozpoczęła karierę artystyczną w Teatrze na Pohulance w Wilnie (1939-1941).

Po agresji niemieckiej na ZSRR w 1941 r. powróciła z Wilna do Warszawy. Związała się z Teatrem Podziemnym Delegatury Rządu RP na Kraj. Placówką kierowali Leon Schiller i Edmund Wierciński. Próby odbywały się m.in. w mieszkaniu Teresy Roszkowskiej na Saskiej Kępie. Następnie weszła w skład Teatru Frontowego (1943) utworzonego pod auspicjami Biura Informacji i Propagandy (BIP) Komendy Głównej AK.

Wybuch powstania zastał ją z małą córeczką, matką i mężem Janem Ekierem w mieszkaniu znajomych przy ul. Polnej. Pierwszej nocy brała udział w budowie barykady. Następnego dnia teren ten zajęli Niemcy, na szczęście Szaflarskiej z rodziną udało się uciec. Podczas powstania była związana z Komendą Główną AK jako łączniczka (adiutantka) Jana Ciecierskiego ps. "Rosień".

Po wojnie Szaflarska występowała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-1946), a następnie w Łodzi w Teatrze Kameralnym (1946-1949). W 1949 r. po likwidacji Teatru Kameralnego wraz z zespołem Erwina Axera przeniosła się do Warszawy. Tutaj kolejno występowała w Teatrze Współczesnym (do 1957), potem w Teatrze Narodowym, a od 1966 r. do emerytury, na którą "oficjalnie przeszła" w 1985 r., występowała w Teatrze Dramatycznym. Szaflarska gościnnie przez następne lata aż do dziś występowała i występuje na scenach wielu warszawskich teatrów, aktualnie - w TR Warszawa.

Tuż po wojnie zadebiutowała na ekranie w "Zakazanych piosenkach" Leonarda Buczkowskiego (1946). Ogromną popularność, jaką przyniósł ten film, podbiła wkrótce rolą Krystyny Tokarskiej w "Skarbie" tego samego reżysera (1948).

Szaflarska szczególnie ceni sobie współpracę z Dorotą Kędzierzawską. Zagrała w jej trzech filmach: Wiedźmę w filmie "Diabły, diabły" (1991) i Jędzę w filmie "Nic" (1998) oraz rolę Anieli w "Pora umierać" z 2007 r.

W swojej bogatej karierze aktorskiej łącznie w latach 1946-2012 zagrała w 51 filmach kinowych i telewizyjnych. Równocześnie od 1955 r. związana z Teatrem Telewizji pojawiła się na małym ekranie w 56 spektaklach. Za swoje dokonania sceniczne była wielokrotnie nagradzana i wyróżniana.