Henryk Bardijewski był pisarzem, autorem opowiadań, dramatów i słuchowisk radiowych, których stworzył ponad 150. Przez wiele lat był pracownikiem Polskiego Radia.

Zmarł w wieku 88 lat. Dziś odbył się jego pogrzeb.

W 2002 roku Henryk Bardijewski otrzymał Honorowego Wielkiego Splendora, nagrodę Teatru Polskiego Radia przyznawaną za całokształt twórczości w dziedzinie reżyserii, pisarstwa radiowego lub kompozycji muzycznej.

Dyrektor Teatru Polskiego Radia Janusz Kukuła wspominał Henryka Bardijewskiego podczas uroczystości pogrzebowych jako swojego mistrza.

- Miałem to szczęście, że powierzał mi swoje utwory do realizacji. Kiedy je czytałem, zawsze powtarzałem w zachwycie "se non'vero, ben trovato". Nawet jeśli to jest nieprawdziwe, to jest świetnie opowiedziane. Czego nas uczy pan Henryk? Uczy nas, że patrzeć z góry na drugiego człowieka można tylko wtedy, kiedy chcemy pomóc mu powstać - podkreślił dyrektor Teatru Polskiego Radia.

Żona Henryka Bardijewskiego, krytyk radiowy i literacki, Sława Bardijewska, powiedziała, że przesłanie zawarte w słuchowiskach radiowych i sztukach teatralnych jest do dziś aktualne. 

Autor debiutował w połowie lat 50. w tygodniku "Szpilki". Przez wiele lat był redaktorem w Dziale Literackim Polskiego Radia, gdzie kierował Redakcją Słuchowisk. Realizatorami słuchowisk według tekstów Henryka Bardijewskiego byli między innymi Janusz Kukuła, Juliusz Owidzki i Zbigniew Kopalko.

Poza słuchowiskami w jego dorobku znajdują się tomy opowiadań, w tym: "Lustra", "Dzień niepokoju", "Przelotna radość", a także powieści - "Kraina intymności", "Irytacje", utwory satyryczne i sztuki teatralne.

Henryk Bardijewski jest laureatem wielu nagród w konkursach literackich, między innymi w 2004 roku otrzymał nagrodę na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" za słuchowisko "Nieznane światło" - współczesny moralitet o poszukiwaniu wiary. Henryk Bardijewski dwukrotnie został nagrodzony za całokształt twórczości w dziedzinie słuchowisk przez Komitet do spraw Radia i Telewizji - w 1971 i 1983 roku.

W 2007 roku otrzymał Nagrodę imienia Cypriana Kamila Norwida za tom opowiadań "Dzikie anioły", a w 2011 r. Nagrodę Literacką imienia Władysława Reymonta. Za dokonania w dziedzinie literatury i teatru został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony Działacz Kultury oraz Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".