Pistorius został także uniewinniony z zarzutów nielegalnego posiadania amunicji oraz strzelania przez otwarty szyberdach w samochodzie. Orzeczono natomiast, że złamał prawo, kiedy w styczniu wystrzelił z pistoletu w podłogę w zatłoczonej restauracji.

Prokuratura już przyznała, że jest tym werdyktem rozczarowana, ale o ewentualnym wniesieniu odwołania zdecyduje dopiero po orzeczeniu wysokości kary.

Uzasadnienie wyroku, którego odczytywanie rozpoczęto w czwartek, liczy ponad sto stron. Obecnie trwa przerwa obiadowa.

Do zdarzenia doszło w nocy z 13 na 14 lutego 2013 roku. W niejasnych okolicznościach pięciokrotny mistrz paraolimpijski zastrzelił pracującą jako modelkę partnerkę. Steenkamp zginęła zamknięta w toalecie, a Pistorius oddał cztery strzały przez drzwi.

Prokurator oskarżył go o morderstwo z premedytacją i domagał się minimum 25 lat więzienia. Sportowiec utrzymywał, że śmierć Steenkamp to efekt nieszczęśliwego zbiegu okoliczności, gdyż pomylił ją z włamywaczem.

Jak tłumaczył w trakcie rozpoczętego 3 marca tego roku procesu, tragiczne wydarzenia sprawiły, że popadł w depresję, stracił na wadze i zaczął brać leki. Jednocześnie przeprosił rodzinę zastrzelonej i podkreślił, że próbował ją chronić, a nie zabić, gdyż ją kochał. Wystawił na sprzedaż dom, w którym doszło do tragedii.

W maju sędzia zdecydowała, że oskarżony zostanie poddany badaniom psychiatrycznym. Miały wykazać, czy cierpiał on na zaburzenia lękowe, na które powoływała się jego obrona. Według obrońców Pistoriusa, ze względu na chorobę nie był on w stanie właściwie oceniać konkretnych sytuacji, a ich klient ma też podwyższoną skłonność do gwałtownych reakcji w poczuciu zagrożenia. Testy nie potwierdziły tych przypuszczeń.

Sprawa od wielu miesięcy elektryzowała media z całego świata. Wszystkie odsłony procesu były "na żywo" transmitowane w radiu i telewizji na specjalnie uruchomionym kanale.

27-letni obecnie Pistorius to najsłynniejszy sportowiec niepełnosprawny i pierwszy w historii lekkoatleta, który po amputacji kończyn wystąpił w igrzyskach olimpijskich; wystartował w Londynie w 2012 roku, na co zezwolił mu Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu (CAS). Obie nogi stracił w wieku 11 miesięcy w wyniku wrodzonej wady, ale biegał na specjalnie skonstruowanych protezach. 15 lipca 2007 roku, w mityngu IAAF w Sheffield, po raz pierwszy doszło do jego rywalizacji z całkowicie sprawnymi lekkoatletami