- Pragnę wyrazić ogromne uznanie dla wojennej drogi Pana Pułkownika i lotniczych dokonań, które są świadectwem poświęcenia i oddania Ojczyźnie. Służba w 4. Pułku Lotniczym w Toruniu i ewakuacja z eskadrą zapasową do Rumunii, okupiona została pobytem w obozie Calafat, skąd po ucieczce do Francji, doskonalił Pan swoje umiejętności w Centrum Szkolenia Lotnictwa w Lyon-Bron. Po kapitulacji i ewakuacji do Wielkiej Brytanii, podjął Pan walkę w składzie 301. Dywizjonu Bombowego „Ziemi Pomorskiej”. To tylko niektóre z wojennych dokonań osiągniętych dzięki męstwu, ofiarności i lotniczemu kunsztowi Pana Pułkownika - napisał w przesłanym liście minister obrony narodowej Antoni Macierewicz.

Pułkownik Mieczysław Stachiewicz za czyny wojenne odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 8212), trzykrotnie Krzyżem Walecznych i Polowym Znakiem Pilota (nr 1132), zaś za powojenną pracę otrzymał Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Obecnie na stałe mieszka w Londynie.

Pułkownik Mieczysław Stachiewicz urodził się 21 maja 1917, w 1931 roku wstąpił do Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie. Potem odbywał służbę wojskową w szkole podchorążych w 4. Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie, a w 1938 roku odbył przeszkolenie w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie. Jesienią 1938 roku rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, do wybuchu wojny ukończył pierwszy rok. Zmobilizowany w sierpniu 1939 roku i przydzielony został do 4. Pułku Lotniczego w Toruniu. W trakcie działań wojennych w 1939 roku ewakuowany został na Wschód, przekroczył granicę polsko-rumuńską i został internowany. Przebywał w obozie dla polskich oficerów w Calafat. W lutym 1940 udało mu się uciec i dotrzeć do Francji. Przebywał w ośrodku zbornym dla polskich lotników w Lyonie. W trakcie kampanii niemiecko-francuskiej w czerwcu 1940 został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Tam przeszedł kurs pilotażu. W kwietniu 1942 został przydzielony do 301. Dywizjonu Bombowego "Ziemi Pomorskiej". Jako drugi, a potem pierwszy pilot wykonywał loty bojowe. W listopadzie 1943, po przeprowadzeniu 30 lotów bojowych, został skierowany na Uniwersytet w Liverpoolu do Polskiej Szkoły Architektury. Po zakończeniu wojny został urlopowany z wojsk lotniczych, przeniesiony do wojsk lądowych, a potem do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Po zwolnieniu z korpusu rozpoczął pracę w biurach architektonicznych. Po przejściu na emeryturę na początku lat 80. rozpoczął aktywną działalność społeczną w polskich organizacjach w Londynie